CYBERPRZEMOC
Cyberprzemoc, z ang. cyberbullying, to wirtualna agresja, która prowadzi do realnych krzywd. We współczesnym świecie zmieniała się forma wyrażania złości i dezaprobaty w stosunku do drugiego człowieka. Wcześniej dzieci wdawały się w konflikty, bójki, a dziś często dochodzi do szykanowania kolegi w Internecie.
Cyberprzemoc narodziła się na przełomie XX i XXI wieku, kiedy nastąpił gwałtowny skok technologiczny. Wtedy to coraz częściej media zaczęły donosić o zjawisku przemocy rówieśniczej w sieci. Wiadomo, że dla każdego dziecka, czy nastolatka akceptacja wśród kolegów ma ogromne znaczenie. Kiedy jednak dochodzi do cyberprzemocy, to godzi to w poczucie bezpieczeństwa i własnej wartości dziecka. Dziecko szykanowane w sieci czuje się zranione, samotne, upokorzone, zawstydzone, zastraszone, pełne złości, chęci zemsty, ale jednocześnie bezradne. Jak ma bronić się przed kimś, kogo może nawet nie zna, nie wie, kim jest? Do tego dochodzi paraliżujący strach, że wszyscy mogli widzieć kompromitujące go materiały.
Przeanalizujmy zatem najistotniejsze kwestie dotyczące cyberprzemocy.
1. Czym jest cyberprzemoc?
To inaczej agresja elektroniczna, przmoc z wykorzystaniem technologii informacyjnych i komunikacyjnych, najczęściej telefonów komórkowych i Internetu. Dzieci i młodzież mogą nękać ofiarę za pomocą takich narzędzi, jak: SMS-y, MMS-y, poczta elektroniczna, witryny internetowe, fora dyskusyjne, czaty, komunikatory, blogi i serwisy społecznościowe. Szacuje się, że ponad połowa młodych internautów doświadcza przemocy w sieci.
2. W jaki sposób przejawia się cyberprzemoc?
Poprzez wysyłanie wulgarnych i złośliwych SMS-ów i e-maili.
Poprzez straszenie, nękanie, poniżanie i obrażanie za pomocą telefonu komórkowego albo w sieci.
Poprzez kłótnie internetowe (tzw. flame war).
Poprzez obraźliwe komentowanie wpisów na blogu lub na portalu społecznościowym.
Poprzez rejestrowanie, publikowanie i rozsyłanie ośmieszających informacji, filmów lub zdjęć.
Poprzez podszywanie się pod osobę w Internecie (tworzenie kompromitującej strony lub blogu pod czyimś imieniem).
Poprzez dręczenie przez komunikatory typu Gadu-Gadu.
Poprzez włamania na konta pocztowe w celu rozsyłania ośmieszających wiadomości, kopii e-maili itp.
Cyfrowy odpowiednik agresji jest tak bardzo popularny między innymi dlatego, że tzw. stalkerzy czują się często anonimowi i bezkarni. Na Facebooku, czy różnych forach dyskusyjnych można praktycznie pisać wszysto. Wprawdzie administratorzy stron, czy moderatorzy na forach starają się czuwać nad publikowanymi treściami, ale nie zawsze udaje im się wychwycić wszystkie akty agresji. Poza tym łatwo zmienić swoją wirtualną tożsamość i nick internetowy. Mobbing internetowy jest o tyle groźny, że poniżające materiały są dostępne w krótkim czasie dla wielu osób i mogą pozostać w sieci. Z prowadzonych w ostatnich latach badań wynika, że tylko 39% polskich rodziców stosuje narzędzia kontroli rodzicielskiej na domowych komputerach.
3. Czy można poradzić sobie z cyberprzemocą?
Kluczem do sukcesu jest profilaktyka. Nie wystarczy jednorazowa rozmowa z dzieckiem na temat zagrożeń w sieci, czy profilaktyczne spotkanie w szkole ze specjalistą, ale stałe zainteresowanie tym problemem. Warto towarzyszyć dziecku w jego pierwszych kontaktach z siecią i od początku uczyć, jak bezpiecznie korzystać z Internetu. Należy rozmawiać z dzieckiem o cyberprzemocy i uczyć, jak zachować się w takiej sytuacji. Należy również przestrzegać przed krzywdzeniem innych za pomocą telefonu czy komputera.
Kiedy dziecko padnie ofiarą agresji elektronicznej, można skorzystać z informacji na temat bezpieczeństwa dzieci online opublikowanych na takich stronach, jak:
www.dzieckowsieci.pl
www.saferinternet.pl
www.sieciaki.pl
www.helpline.org.pl
www.dyzurnet.pl
www.cyberbullying.org
www.netbullies.com
www.stopcyberbullying.org
W przypadku, kiedy dziecko stanie się ofiarą cyberprzemocy, powinno powiedzieć o tym osobie dorosłej, np. rodzicom albo nauczycielowi w szkole. Z pomocą dorosłych łatwiej poradzić sobie w trudnej sytuacji. Nie należy kontaktować się z dręczycielem i nie odpowiadać na jego zaczepki w sieci, by nie prowokować go do dalszej agresji. Niczego nie należy kasować z telefonu ani komputera, należy zachować wszystkie dowody cyberprzemocy w postaci: E-maili, SMS-ów, MMS-ów, wpisów na stronach internetowych, zdjęcia, grafiki, komentarze do wpisów na portalach, rozmowy na czatach czy komunikatorach.
Gdzie szukać pomocy?
- zgłosić problem szkole,
zgłosić problem na Komendzie Policji,
zgłosić problem do Administratora/ moderatora
zgłosić problem do Zespołu reagującego Dyżurnet.pl
Pomocne telefony zaufania:
Dziecięcy telefon zaufania, Rzecznik Praw Dziecka 800 12 12 12
Telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci 800 100 100
telefon zaufania dla dzieci i młodzieży 116 111
Ponadto zachęcam do przeczytania poradnika na stronach internetowych:
„ Jak zapewnić dzieciom bezpieczeństwo w Internecie?”
oraz do obejrzenia filmu: „ Jak unikać zagrożeń cyfrowego świata?”
